James blogt de bib: Library Session S.A. Barstow

Elke tweede zaterdag van de maand organiseert de bibliotheek de Library Sessions, waarbij ze een artiest uitnodigt om een kort, akoestisch optreden te geven op de vijfde verdieping. Op zaterdag 1 februari kwam S.A. Barstow in het kader van de Poëzieweek een extra sessie spelen. De Gentenaar met Kempische roots bracht zowel gedichten van Tomas Tranströmer als werk uit zijn tweede plaat, die in april uitkomt.

James Huys, 5 februari 2014

S.A. Barstow is de artiestennaam van singer-songwriter Teun De Voeght. Zijn debuutalbum Murmurations kwam uit in februari 2012, nadat hij aan de slag was gegaan met tien naar het Engels vertaalde gedichten van de Zweedse dichter en Nobelprijswinnaar Tomas Tranströmer. “Ik vond het vreemd dat er nog maar zo weinig muzikanten zijn werk als basis voor een songtekst hadden gebruikt. Van zodra ik een selectie van tien gedichten had gemaakt, ging het eigenlijk heel snel, net alsof zijn poëzie gemaakt was om op muziek te zetten”, vertelt Teun zelf over zijn eerste plaat. “Toen ik vervolgens op reis was in Stockholm, heb ik nog voor Tranströmers deur gestaan. Ik heb toen niet aangebeld, maar ik heb wél mijn CD in de brievenbus achtergelaten. Een ontmoeting met de man zou nooit mooier zijn geweest dan de gedachte eraan, zei ik op dat moment tegen mezelf. Twee weken later kreeg ik wel een mail van Tranströmer met een bedankje voor de mooie CD (lacht).”

Zweedse bossen
Terug naar de Library Sessions. Ik nestel me rond drie uur ’s middags tussen het aanwezige publiek, terwijl Teun het optreden op gang trekt met Winter’s Gaze. Een nummer waarmee hij graag opent, zo vertelt hij me achteraf. Terwijl ik me aanvankelijk nog een comfortabele positie zoek om zowel te luisteren als te noteren, dwaalt mijn aandacht snel af wanneer Teun de snaren van zijn akoestische gitaar aanslaat. Met gesloten ogen en een ingetogen, fluwelen melodie leidt hij me in gedachten naar de winterse, Zweedse bossen waarover Tranströmer zo graag en zo vaak schrijft. Ook Through The Woods, met zijn hard-zacht-contrasten, grijpt me vast en doet tegelijkertijd dromen over de rijke, Scandinavische natuur, gekneed en getekend door oude bomen en mossige gebieden, waar het in mijn verbeelding aangenaam vertoeven is.

Na enkele minuten wordt het fijn en gedetailleerd gitaarspel, dat heerlijk dromerig uit de Marshall-versterker weerklinkt, bijgestaan door talrijke regendruppels die tegen de ruiten tikken. Het is een combinatie die weemoed en een zekere tristesse opwekt, maar dan wel van een soort die eerder zalft dan slaat. Als ik rond me heen kijk, zie ik hier en daar tipjes van voeten die ritmisch op en neer wippen terwijl Teuns vingers de snaren van zijn instrument strelen en bespelen. De mensen genieten. De singer-songwriter slaagt er dan ook met zichtbaar gemak in de bibliotheek om te toveren tot de intieme setting waarbinnen hijzelf zo graag speelt. “Mijn muziek leent zich hier beter voor. Doordat het publiek zo dichtbij zit en zo aandachtig luistert, kan ik veel ‘kleiner’ spelen, omdat ik weet dat de details en gelaagdheden die ik in mijn spel en zang leg, niet verloren zullen gaan.”
Wanneer Teun The Tree and the Sky inzet, breekt de zon opeens door de wolken. Het licht doet de ruimte warm worden terwijl het hout van Teuns gitaar glimt, de snaren schitteren en de muziek plots gelatener aanvoelt.

One man and his guitar
Doorheen de tweede helft van het optreden, grijpt Teun vooral naar werk van op zijn tweede plaat, die in april zou moeten uitkomen. Van de nummers die we te horen krijgen, blijven vooral Stones, over vriendschappen die even plots ontstaan als terug verdwijnen, en Shoot from the Rough, over de tijd die je iemand moet geven om keuzes te maken, na het optreden in mijn hoofd hangen. Ook Wolves blijft nazinderen. Teun haalde de inspiratie voor dat nummer uit de herinnering aan zijn vader die hem in zijn jeugd uit Jungle Book voorlas.
Na de Library Session vraag ik aan Teun wat we van zijn tweede album mogen verwachten. “Oorspronkelijk was het niet de bedoeling om de muzikale lijn van Murmurations door te trekken. Ik wou een plaat maken die meer in het straatje van ‘one man and his guitar‘ ligt, maar gaandeweg begon ik er toch hier en daar dingen aan toe te voegen. Er zullen dus zeker kleine arrangementen op te horen zijn, maar het blijft de bedoeling dat mijn stem en mijn gitaar op de voorgrond zullen treden.”

Op zaterdag 8 februari komt de Gentse singer-songwriter Filip de Fleurquin de volgende Library Session spelen. Na het geslaagde optreden van S.A. Barstow ben ik alvast zeer benieuwd naar wat Filip overmorgen zal brengen! Kom eens een kijkje nemen om 15u en 16u, zet u neer en geniet ervan, zou ik zo zeggen!

James Huys

Wie is James Huys?